First three weeks in Éirinn

Na alweer drie weken Ierland dacht ik dat het maar eens tijd werd voor een blog. Allereerst mijn excuses, maar mijn verhaal is nogal lang…. De eerste weekjes zijn super snel gegaan. Ik had nooit verwacht dat je jezelf zo snel en makkelijk aanpast aan de nieuwe situatie. Al schrok ik wel even toen ik de eerste dag op mijn kamertje aankwam en ontdekte dat ze hier nog niet met WiFi werken. En aangezien mijn laptop geen internetkabelaansluiting heeft, was dat een klein probleempje. De Ieren zijn gelukkig ontzetten aardig en behulpzaam, dus met de aankoop van een router was het probleem snel opgelost.

Ik woon hier dus in 1 van de 5 studentendorpen op campus. Een dorpje aan de rand van de campus met rijtjeshuizen en 500 voornamelijk eerstejaars en internationale studenten. Heel leuk om met zoveel studenten samen te wonen. In mijn huis wonen we met 8 meiden, waarvan 6 internationale (allemaal uit Australia, Amerika en Canada). We hebben het super gezellig onderling dus dat maakt het allemaal wat makkelijk, ook al hadden we de eerste week een douche die niet werkt, lampen die niet aangingen en een boiler die nog steeds niet werkt zoals het hoort. Ja het warm water hier is ook een verhaal apart, in principe heb je warm water tussen 6 en 10 s ochtend en 6 en 10 s avonds, maar zelfs op die tijden heb je soms koud water. En dat betekend de boiler aanzetten en 30 minuten wachten tot je kunt douchen.

De eerste week bestond voornamelijk uit oriëntatie, informatie, feestjes, het ontdekken van de universiteit (want die is mega) en natuurlijk het ontmoeten van heel veel mensen van over de hele wereld.
De eerste dagen was het natuurlijk ook wennen aan de nieuwe omgeving, het continue Engels spreken (met mensen van wie Engels de moedertaal is) en aan het abnormaal veel wandelen wat we hier doen. Als echter Nederlander wilde ik een fiets huren/kopen, maar aangezien niemand hier fietst, de wegen slechter zijn dan in Belgie en de Ieren aan de andere kant van de weg rijden, heb ik toch maar besloten dat het misschien veiliger is om gewoon te voet overal heen te gaan.

Een paar dingetjes aan Ierland waar ik en veel andere internationale studenten nog erg aan moeten wennen is 1: de kroegen sluiten hier al rond half 1, en de clubs rond half 2, dat is nog even wennen. Het betekend namelijk ook dat je om half 8 al gegeten en gedoucht moet hebben om naar een pre-party te gaan. 2. het vooroordeel over hoe Ierse meisjes er bijlopen met uitgaan is helemaal waar, van nepwimpers, tien lagen foundation, crocktop + diepe decolleté, minirokjes tot naaldhakken van minimaal 14 centimeter (denk aan geordie shore en je komt aardig in de buurt). En overdag loopt iedereen in een joggingsbroek, net uit bed haar en een slobbertrui rond, hoeveel contrast wil je hebben. 3. De Ieren drinken bier(Guiness) alsof het water is, maar wij vinden het meer naar een combi van Bier en Espresso smaken. 4. De Ieren gebruiken nogal veel accenten en zijn soms onverstaanbaar, ook hebben ze een aantal ‘eigen’ woorden die ze veel gebruiken, zoals; craic (wat zoiets betekend als lol, good fun, vet), de meest gebruikte zin is wel ‘where’s the craic?’ Een zin die in het begin nogal veel internationale studenten deed verbazen. 5. Tegen alle verwachtingen in hebben we in de afgelopen 3 weken, op een ochtendje regen na, alleen nog maar mooi weer gehad. Zelf de Ieren weten niet wat ze overkomt nu ze in September in de zon kunnen zitten. Helaas beloven de weersvoorspellingen vanaf nu toch wel meer Iers regen weer.

De eerste zondag (7 sept) was onze eerste echte trip, Een dagje Ierse natuur bewonderen in de Burren en de Cliffs of Moher, Cliffs van meer dan 500 meter hoog. We hadden super veel geluk met het weer, het was zonnig en helder daardoor konden we super ver kijken. Waarschijnlijk hebben jullie al wat foto’ s van deze mooie dag gezien. De Ierse natuur is absoluut net zo mooi als mij verteld is.

De tweede week was de eerste week van de college’s. Als internationale student mag je hier de eerste 2 weken zoveel vakken volgen als je wilt en na die 2 weken moet je een keuze maken. De manier van onderwijs geven is hier wel anders, colleges zijn korter, meer essay, minder exams, veel interactie, een punt voor aanwezigheid en heel relaxte leraren. Leraren zijn hier ontzetten informeel en stellen zich meer op als een klasgenoot dan als docent. En voor de mensen die denken dat ik hier een soort van vakantie aan het vieren ben, dat valt ontzettend tegen. Ik heb het op dit moment al drukker dan ik het in Tilburg meestal heb, iedere week zijn er wel opdrachten, essays, deadlines en heel veel leeswerk dat gedaan moet worden.
Het verenigingsleven is hier erg groot, iedereen is wel lid van een aantal clubs of society ‘s. Zelf heb ik me ingeschreven voor de international society en the outdoor persuits club. Een vereniging die verschillende (volgense Ierse begrippen) ‘extremere’ buitensporten doet, zoals mountaineering, hill hiking, rock climbing, caving en orienteering.

Vorige week zondag (14 sept) was de eerste Hill Hiking trip van deze club, we gingen naar ‘the kerry way’ een in totaal 200km lange wandelroute. Waar we een deel van deze route gelopen, veel mooie natuur, bergen, heuvels en een mooi uitzicht. In totaal hebben we 5 uur gewandeld, maar het viel me wel tegen hoe zwaar het eigenlijk was om 5 uur lang heuvel op, heuvel af te lopen. Die woensdag stond de eerste caving (speleologie) trip op de planning, maar helaas werd deze uitgesteld.

Vandaag hadden we weer een trip op de planning staan om te genieten van de mooie Ierse natuur. We vertrokken vanochtend al in de vroege ochtend om 8 uur (toen het 9 graden was) en eindigde om 8 uur ‘s avonds (toen het inmiddels 22 graden was), de dag bestond onder andere uit een mooie busreis door Connemara, een nationaal park met veel bergen, meren, loslopende schapen en groene grasvelden waarin je de ’40 shades of green’ kunt zien. Een bezoek aan Kylemore Abbey and Gardens, een beroemd en erg mooi ‘romantisch’ kasteel uit de 19de eeuw. The Killary fjord en Galway city.

Zoals ik al zei, een erg lang verhaal, maar wat hadden jullie anders van mij verwacht als je mij vraagt de eerste drie weken te beschrijven. We zijn op dit moment bezig met onze volgende reisjes te plannen, dus ben benieuwd wat de komende drie maanden nog gaan brengen!

Grá ó Éirinn!